Της Χαλιμάς

Όταν μπαίνω
σε κάποιο τυχαίο καφενείο
Σε χωριό
Κι έχουν ανοιχτή
την τηλεόραση,
Βλέπω μπροστά μου, ξανά,
Τη μαζική κουλτούρα της πόλης
Το φαντασιακό της
Την άποψή τους
Για τα πράγματα
Πόσο μακρυά νυχτωμένοι
Βρίσκονται όταν μιλούν για φύση
Όταν διαφημίζουν τυρί φέτα
Και επεξεργασμένο κρέας για παιδιά.
Δίπλα οι θαμώνες
Μιλούν για ελιές
Για κότες, πρόβατα, καράβια
Ενώ στο κουτί μας παρελαύνουν
Μουσάτοι, φαγητά,
Αυτοκίνητα,
Γυναίκες γυαλιστερές,
Γυναίκες ψεύτικες
Ροζ παραμύθια
Παραμύθια για μικρούς
και μεγάλους
Και παραμύθια της
Ψυχαναγκαστικής,
ανορεκτικής,
και αρυτίδωτης, απ’ τα μπότοξ,
Χαλιμάς


----------------------------
(Ριγγλάδες, 2017-18)
.......