28/1/12

Δεν

Δε με νοιάζει φίλε μου καλέ
πώς φτάσαμε εδώ που φτάσαμε.

Δε με νοιάζει φίλη μου αγαπημένη
το πώς καταντήσαμε έτσι.

Δε με νοιάζει, όπως κάθε φορά που
φτάνω κοντά στο τέρμα, τίποτα.
Ούτε το δίκιο ή τ΄ άδικο,
οι αλήθειες, οι στεναχώριες
και λοιπά.

Έχω ένα πράγμα γαμημένο μέσα μου,
που δε μ' αφήνει να ξοφλήσω.
Γι' αυτό δε γουστάρω τους πρεζάκηδες.
Γι' αυτό δε γουστάρω τους μεθύστακες.
Γι' αυτό δεν ψήνομαι μ' αυτούς που αυτοκτονούνε.

Την ήβρες τώρα την απάντηση;
Βρες την, γομάρι μου αγαπημένο.

Γι΄αυτό δε θέλω να κάνουμε άλλο παρέα.
.......

19/1/12

Εσύ κι εγώ

Εσύ κι εγώ,
κι ανάμεσά μας
μια θάλασσα ψέματα.
Κι ανάμεσά μας
μια πλημμύρα σκοτάδι.

Κι ανάμεσά μας,
και πάνω μας,
και μέσα μας,
ένας ατέλειωτος,
αχαλίνωτος ωκεανός αγάπης.

Θα ζήσω μέσα από σένα
θα ανασάνεις μέσα από μένα
θα σε αγγίξω στη μέση
θα μου χαϊδέψεις τον ώμο
θα ξαπλώσουμε στην ακρογιαλιά
και θα κολυμπήσουμε μαζί, γυμνοί
σ’αυτόν τον ζωογόνο,
οργιαστικό
ωκεανό αγάπης.
.......

9/1/12

Καφενείο «Ο Γιάννης»

Σε κεντρικό δρόμο των Χανίων
όχι πολύ μακρυά από την πλατεία
βρίσκεται το καφενείο
«ο Γιάννης»
με σιδερένια ταμπέλα, βαμμένη στο χέρι.

Εκεί πάει συχνά
ο Νίκος o Θερισσιανός
ο Τάσος με το μαύρο κουστούμι του
η ξανθή Ουκρανέζα με τον αγαπημένο της κουτσό
αγκαζέ
ο Αλβανός Αράλντο με το τζιν μπουφάν
που πίνει Άμστελ
ο Μίμης Δημητριανάκης με μαύρο γυαλί,
κι άλλοι κι άλλοι
για να παίξουν χαρτιά
να πιουν
να βριστούν
και καμιά φορά,
αν κάποιος απέξω
από τα δύο τραπεζάκια
το παρακάνει,
να δουν επιτέλους
να πέφτει
και καμιά σφαλιάρα.
.......