------------

Τα αστεία σου κομπιάσανε

όπως κατάπινες

και το τελευταίο χαλίκι.

Δεν έπρεπε όμως.

Έπρεπε απ’ την αρχή

να το ‘χεις πάρει αλλιώς.

Πληροφορίες – όμως.

Μηνύματα – όμως.

Τραπέζια – γέλια – όμως.

Τα ξέρεις όλα πια, με το σκοτεινό μάτι

εκείνου που έζεψαν στο κάρο.

Κι άν όχι όλα,

όσα απλά χρειάζονται.

Η ιστορία επαναλαμβάνεται.

Η ιστορία κάνει κύκλο.

Γράφει κύκλους αυλακιές,

χαρακώνει κύκλους

πάνω στο πετσί σου.

.......

~~~

Όταν η ώρα στάζει

σαν υγρασία ελάχιστη

δε βρίσκεις να πιαστείς

τότε το ταξίδι σου

χαράσσεται με σιγουριά

στα ψηλώματα, στο νερό

σαν κύμα έρχεται

σαν άνεμος κρύος

βορεινός, στα φύλλα

τίποτα δε μπορεί να φράξει

να ταράξει την ορμή του

.......

Χρυσή Κλωστή

Δες με στον ύπνο σου 

την Tετάρτη θα 'ρθω να σε βρω 

μαζί να υφάνουμε 

τη χρυσή κλωστή της αγάπης 

το μέλλον το είδα 

στη ράχη του μικρού ψαριού

κολυμπούσε αμέριμνο 

σε πηγή κρύσταλλο 

λικνιζόταν ατάραχο, 

αιωρούταν 

χόρευε στο σύμπαν

.......

Ο Μέγας Ραδιουργός

Το κουτί 

μην το ανοίγεις, μη 

ο ουρανός άλλαξε 

δεν είναι πια - 

άλλοι μαστίζουν τώρα 

το χώρο 

Ο Μέγας Ραδιουργός 

στρέφει πιστόλι πάνω του 

διατάσσει 

υποτάσσει 

παραχαράσσει 

Εσύ σκαθάρι 

σκάψε στο χώμα σου 

σύρε το θησαυρό σου 

τα σκεύη σου

Βάλε καθρέφτη νέο 

και νερό 

οι θύελλες μαίνονται 

οι πλημμύρες οργίζονται 

το χαλάζι 

ας εύρει δικαίως 

όσους αδίκως 

αμέλησαν

.......

Ένα ταξίδι, 7/20

Στο δρόμο αυτό που τράβηξα, μ΄ όσο θάρρος κι αν είχα
κανένας δε μου το 'ταξε πως θα 'βγω κερδισμένος.
Αν θα ΄ρθει πίκρα γη χαρά, κρέμεται σε μια τρίχα
μα είμαι στο δρόμο από παλιά με την καρδιά δοσμένος.

Σαν πάρω την απόφαση στην άκρη το τραβάω
κι όταν το λόγο θα τον πεις, τον είπες, και δε σβήνει
από μικρός το ριζικό μονάχος κυνηγάω
κι όλο μαζεύω δάκρυα σε αργυρό λαγήνι.

Ότι άξιζε, δεν άξιζε, κι ότι φτωχό, χρυσάφι
είναι ένα μάθημα πικρό που παίρνεις σαν λαθεύεις
πόθοι παλιοί που σβήσανε και μπήκανε στο ράφι
και μια ζωή που όσο κι αν ζεις, ποτέ δεν τη μαθαίνεις.

.......

ΔΥΟ ΧΑΪΚΟΥ

    
Mαύρο άτι

Μέσα στην νύχτα
κάλπαζε μαύρο άτι
Δεν το άκουσα

   

           *

Μικρό σκαθάρι

Μικρό σκαθάρι

στο μαύρο φτέρωμά σου

Κόκκινο και μωβ

.......

Το Αργυρό Δηνάριο

Μουσική για μας παίζουν πια άλλοι
λαμπρή, φλογερή, καλύτερη -
το δίχως άλλο

Εμείς πάλι παίρνουμε το αργυρό δηνάριο
και βγαίνουμε στους δρόμους περιχαρείς
παντού το δείχνουμε
διασχίζοντας τις διαβάσεις προσεκτικά
με το νου πάντα καρφωμένο
στην κακιά στιγμή, την αποφράδα ώρα

Την ανάποδη ώρα της άφιξης -
μιας άφιξης που θα καθρεφτίσει
μέσα μας, με μιας
κρύο γυαλιστερό, απύθμενο, βραχνό
.......

Χαϊκού Πέντε Αισθήσεων

Στριγκιά

Απ' τη στριγκιά σου
σείστηκα συθέμελα
μικρό σκαθάρι

***

Χάδι

Της πεταλούδας
τα φτερά, με το χάδι
θρυμματίστηκαν

***

Γύρη

Προς τις μέλισσες
ταξιδεύει η γύρη
ξανά και ξανά

***

Σταγόνα

Απ' τη λακκούβα
ξεδίψασες μέλισσα
με μια σταγόνα;

***

Στη Δ.

Μια πεταλούδα
κουρνιάζει στα μαλλιά σου.
Εκεί. Πάντα. Δες.

.......

DIARIO DEL '20

Πως είναι η θάλασσα από ψηλά
ακίνητη, χωρίς ένα καϊκι
θαμπός ορίζοντας και δυο γεράκια
με τους αργούς τους κύκλους
να τονώνουν κι άλλο το έρημο μπλε.

Αξίζει, αξίζει πάντοτε
ο άνθρωπος να τραβιέται πίσω,
η Αρμονία τού είναι άγνωστη.

Κορυφές, κορυφές μόνο ως το βάθος
και απαλός αέρας - στάσιμος ο χρόνος,
όπως όταν ξεκινούσε κάποτε
στις απαρχές του, ο κόσμος .......

ΟΙ ΙΘΑΓΕΝΕΙΣ

Αυτός (κι αυτός)
που κουνάει πολύ τα χέρια του
όταν μου μιλάει
σαν για να καταλάβω κάτι
πάρα πολύ δύσκολο
νομίζω πως
με περνάει για ηλίθιο
δεν ξέρει όμως πως
 κι εμένα μου φαίνεται
υπερβολικά πολύ
ηλίθιος .......

ΕΝΑ ΠΑΙΔΑΚΙ

Ένα παιδάκι
Μες στων κρατών τον κρότο
Ποιος τραγουδάει;

.......

Τα γυρίσματα

Της οθόνης τα γυρίσματα
σε φέρνουν ξανά κοντά μου
όταν τα μεσημέρια
κουρασμένος
χασομεράω στο καθιστικό.
Δε θέλω πια να σκέφτομαι
χαμένες δυνατότητες
δε θέλω να πατάω
ηλίθια κουμπάκια
θέλω να σε ξαναδώ
και με μια κίνηση
να μπορέσω να τα αλλάξω
ξανά όλα .......

ΣΤΗ ΔΗΜΗΤΡΑ

Στον λαμπρό ήλιο 
το στάχυ,θα λιάζεται 
Δήμητρα, (για) πάντα

(όπου κι αν είσαι γεια σου)

.......

Τα σύννεφα

Τα σύννεφα δεν τα περιμένεις.
Θα έρθουν
όταν αυτά θελήσουν να έρθουν.
Θα ρίξουν το νερό τους -
αν το θελήσουν.
Κι εσύ, θα τα προβλέπεις πάντα
όταν θα είναι πια
πάρα, πάρα πολύ κοντά. .......