Σφίγγει τόσο
που φτάνει και στ' όνειρο
η εκτροπή αυτή τη φορά
δε θα αργήσει
Η νύχτα με τα άσπρα της πουλιά
χαράζει δρόμους αληθινότερους απ' τη μέρα
Κανείς δε μιλάει πια γι' αυτά,
τα δικά μας
Το γαλάζιο φως μας τύφλωσε
Το φως της νύχτας στις γωνίες
άχρηστο περιττό
Φαύλες γενεές
αφήσατε το φεγγάρι
και ξέπεσε στην τύχη
