11/7/08

ΦΥΓΗ

Άφησα αυτό το τραπέζι και το πιάτο μισογεμάτο
Την αδερφή μου ξαφνιασμένη
Και τον πατέρα μου ασάλευτο κάτω απ’ τα σκεπάσματα να κοιμάται
Την μητέρα μου στην πολυθρόνα να πλέκει
Την τηλεόραση να σιωπά τον αδερφό μου
Και τα γλυκά στο τραπέζι να περιμένουν κάποιον πρόθυμο επισκέπτη
Να μ’ εμποδίσει κανείς δεν μπορεί!
Πήρα ένα ταξί που έκαιγε απ’ τον ήλιο και την αγωνία μου
Ο οδηγός αδιάφορος για μένα ήταν
Μπέρδευαν τις σκέψεις μου οι βρισιές του για μια γυναίκα
(απ’ όσα άκουσα πρέπει να ήταν πολύ καλή κυρία)
Στ αεροδρόμια χίμηξα να βρώ ένα αεροπλάνο για Μεξικό
«Μόλις φεύγει» είπαν
Και σαν κύμα αφηνιασμένο που τρέχει ν’ αγκαλιαστεί την ακτή
Έτσι έτρεξα προς το μηχανικό το τέρας
Απογείωση
Μια αδέξια κίνηση της αδερφής μου
Ώρα που σηκωνόταν απ’ το τραπέζι
Το σκούντηγμα αυτό με ξύπνησε
Να δω μπροστά μου το τραπέζι και το πιάτο
(Και δεν ξέρω πως, ρε παιδί μου
Αλλά αυτή τη φορά μου φάνηκε μισοάδειο)
Κι έτσι όπως της βρύσης το νερό
Επιτιθόταν στα λερωμένα ποτήρια
Ο ήχος του με τάραξε
Συντριβή αεροπλάνου θύμισε
Σε κάποια ήρεμη θάλασσα
Ίσως κάπου κοντά στο Μεξικό.

13 σχόλια:

  1. Το κείμενό σου συνάδελφε μου θύμισε στιγμιότυπα ελληνικής πραγματικότητας.
    Η ήσυχη (όσο ο ήχος του νερού) και αργή συντριβή πραγμάτων και ανθρώπων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. E, μα τί;
    Δεν είναι χυλόπιτα να ξυπνάς από όνειρο που σ' αρέσει;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Aνακάλυψα τελευταία το blog σας. Ωραία τα κείμενα και τα ποιήματα. Διαβάζοντας όμως τα σχόλια, ιδίως για τις "γκόμενες" που δεν θέλουν σχέση, θεωρώ καθήκον μου να απαντήσω με ένα ειλικρινές σχόλιο: ... Σιγά ρε απογοητευμένε που κάνουν πίσω οι "γκόμενες" όταν κάτι γίνεται σοβαρό...και σε αναγκάζουν να πηγαίνεις στα μπουρδέλα.
    Είναι λυπηρό να βλέπει κανείς τέτοια σχόλια από οποιοδήποτε φύλο. Γιατί δείχνει ότι όλοι μας, όταν σκεφτόμαστε έτσι, δεν είμαστε παρά ανθρωπάκια που ψάχνουμε κάποιον να καλύψει τις ανάγκες μας (σεξουαλικές, ψυχολογικές κ.α). και ξεχνάμε τελικά να προσφέρουμε, να ενδιαφερθούμε για τον άλλον πραγματικά. Αυτός ο άλλος είναι και αναλώσιμος, ένα "δεκανίκι". Αφού τον ξεζουμίσουμε, και δεν μας καλύπτει πια τις προαναφερθείσες ανάγκες, ξεμπερδεύουμε γρήγορα γρήγορα μαζί του, και πάμε και παίρνουμε καινούριο γιατί έχουμε φροντίσει να μην εμπλακούμε και πολύ συναισθηματικά. H ισορροπημένη σχέση που είναι ζωντανή, και δεν 'τελειώνει' σαν ένα πακέτο τσιγάρα, έτσι απλά είναι κάτι που σπάνια πια πιστεύουμε ότι μπορούμε να πετύχουμε (είμαστε γνήσια παιδιά του καταναλωτικού συστήματος). H ιδέα του να φροντίζουμε μια σχέση σαν ένα δέντρο που δρέπουμε τους καρπούς του, και που φροντίζοντάς το, πρασινίζει και μας δίνει όλο και περισσότερα (πχ εκτός από καρμούς και σκιά (=θαλπωρή και στήριξη σε δύσκολες στιγμές) μας είναι άγνωστη. Αρκούμαστε στο να κατηγορούμε το αντίθετο φύλο. Αλλά μήπως το κατηγορούμε για να το μειώσουμε έτσι ώστε να δικαιολογήσουμε τη δική μας άθλια συμπεριφορά; Mήπως τελικά βολεύουν τα μπουρδέλα; Mπορείς να παίρνεις τα μήλα σου από τη μηλιά που φροντίζεις ή να τα αγοράζεις από το μανάβη (αρκεί να έχεις τα λεφτά για να πληρώνεις). Kαι έτσι δεν θέτεις και καμιά μηλιά σε κίνδυνο να ξεραθεί επειδή ξεχνάς να την ποτίζεις. Kαι δεν σε κουράζει με αρρώστιες και άλλες δυσκολίες. Aυτά γενικά.
    Πιο συγκεκριμένα, σχετικά με αυτά που δημοσιεύεις στο blog σου:
    Mήπως οι κοπέλες αυτές που αποκαλείς "γκόμενες" θέλουν κάτι πιο σοβαρό αλλά πρέπει να νιώσουν ότι εμπιστεύονται τον άλλον πρώτα; Και ότι είναι με κάποιον που τις βλέπει ως κοπέλες και όχι ως γκόμενες;
    Mήπως πρέπει επιτέλους να σταματήσουμε να βλέπουμε το δικό μας φύλο ως "θύμα" και να προσπαθήσουμε να δούμε αντικειμενικά τα πράγματα; Mήπως το "είμαι στον κόσμο μου" που σου λένε σημαίνει "είσαι στον κόσμο σου";
    Θα κλείσω με το παρακάτω απόσπασμα, πάλι από σχόλιο σου:
    "δεν ξέρουμε να μιλάμε μεταξύ μας και χειρότεροι απ' όλους είναι οι μοντέρνοι άνθρωποι αυτοί που όπως λένε είναι ψαγμένοι και κριτικάρουν τα κακώς κείμενα της κοινωνίας"
    Aυτό ξαναπέστο! Mήπως αυτό δεν είναι το blog σας (και το δικό μου)(για να μην το πάρετε προσωπικά)Aντί να γράφουμε βλακείες πρέπει απλώς να να κάνουμε τα όνειρά μας πραγματικότητα, όσο μπορούμε. Mήπως ήρθε η ώρα για ένα πραγματικό ταξίδι στο Mεξικό λοιπόν;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. νομίζω ότι αφου διάβασες το τελευταίο σχόλιό μου πιστεύω ότι καλύπτεται το προηγούμενο σε πολλά θέματα. τώρα αυτό το "καλύτερα τα μπουρδέλα" ήταν χιούμορ και παρηγοριτικό σχόλιο για τον άνθρωπο της ιστορίας γι αυτό μην το παίρνεις και πολύ πατριωτικά. ούτως ή άλλως ο καθένας φαίνεται στην πράξη τι κουμάσι είναι κι όχι στα λογάκια. κλείνω με μία σκέψη:το να σε δουν σαν πακέτο τσιγάρα μπορεί να το προκαλείς εσύ και μπορεί να σου έρθει από ανθρώπους που δε θα το περίμενες ποτέ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εγώ να πω απλά πως το μπλογκ μας δεν είναι μπλογκ δημοσίων σχέσεων-παρηγοριά σε μοναχικούς όπως υπονόησες. Είναι μια "πόρτα" που όταν φτιάξουμε κάτι το δείχνουμε σε άτομα που μπορεί να τους ενδιαφέρουν όσα πιθανόν γράφουμε...Για όσο τραβήξει.

    Κι επί τη ευκαιρία φίλη ανώνυμη, αν σάρεσε το ποίημά μου επικοινώνησε ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ να πάμε για κάνα γκαφέ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Θα συμφωνήσω. Πήρα τα σχολιάκια πολύ προσωπικά αλλα έχω τους λόγους μου. Kαταχράστηκα τον χώρο του blog σας, αλλά ο πειρασμός, πιστέψτε με, ήταν πολύ μεγάλος. ΄Oσο για σένα CC να προσέχεις τι γράφεις. O ανθρωπάκος της ιστορίας φαντάζομαι παρηγορήθηκε με το σχολιάκι σου και σίγουρα αισθάνθηκε την ανδρική αλληλεγγύη σου). Aλλά ήταν λίγο προσβλητικό για τον γυναικείο πληθυσμό, από ότι βλέπω ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων και από άλλες γυναίκες που γράφουν στο blog. Ελπίζω να σε βάλαμε στον ίσιο δρόμο τώρα ;-) Aλλά βγάλαμε τον χ.ζ. από ότι βλέπω... θα παραμείνω ανώνυμη προς το παρόν, οπότε καταλαβαίνετε ότι δεν μπορώ να δείξω το προσωπό μου και να πάω για καφέ.
    ΄Oσο για την τελευταία σκέψη του CC ο καθένας παίρνει ότι του αξίζει τις περισσότερες φορές, έχεις δίκιο σε αυτό (και γενικά δεν διαφωνώ σε όλα όσα λες, μη σου δοθεί τέτοια εντύπωση, απλά διαφώνησα πάρα πολύ με ένα!). O καθένας θέτει τα όριά του. Aπό την άλλη όμως δεν σημαίνει ότι μπορούμε να χρησιμοποιούμε ανθρώπους με καθαρή συνέιδηση επειδή μας το επιτρέπουν. (Oι πουτάνες το επιτρέπουν, αλλά που ξέρεις; ίσως είναι θύματα trafficking)(όπως καταλάβατε είμαι κατά τις πορνείας).

    Nα συνεχίσετε με το blog!!
    O ρεβουάρ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. A, και σε καμία περίπτωση δεν υπονόησα ότι το blog είναι "μπλογκ δημοσίων σχέσεων-παρηγοριά σε μοναχικούς". Aναφερόμουν στην πρόταση:
    "οι μοντέρνοι άνθρωποι, αυτοί που όπως λένε είναι ψαγμένοι και κριτικάρουν τα κακώς κείμενα της κοινωνίας" και πιστεύω ότι όλοι μας είμαστε λίγο έτσι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. επειδή νομίζω ότι ίσως παρατράβηξε αυτό το θέμα και για να τελείωνω από δικής μου πλευράς θέλω να πω ότι: 1) ο χ.ζ. κι εγώ έχουμε αναπτύξει μετά από πολλά χρόνια φιλίας ένα χιούμορ όλίγον black και ολίγο κάφρικο, χωρίς να υποτιμούμε φύλα έθνη και χρώματα. το οποίο ίσως να μην φαίνεται στον απρόσωπο χώρο του blog και 2)όποιος φοβάται να κάνει καυστικό χιούμορ με τα ίδια του τα πιστεύω δεν είναι σοβαρός αλλά σοβαροφανής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αν και μπερδευτηκα λίγο με τα μπουρδελα και τις χυλοπιτες το κειμενακι ειναι ωραιοτατο! ...αν και μου φαινεται οτι το εγραψες λιγο εσπευσμενα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή