Πάτρα - Κέρκυρα, με το πλοίο (2/8/08)

Όταν το βράδυ ξύπνησα στο κατάστρωμα μετά από δυο ώρες ύπνο, σε είδα να κοιμάσαι ήρεμα στο απέναντι παγκάκι χωμένη σ΄ένα σκούρο μπλε σλίπινγκ μπαγκ. Είχες έντονα βαμμένα μάτια και μπόλικα σκουλαρίκια, ενώ οι βυσσινί σου κάλτσες ξεχώριζαν κρεμασμένες έξω, προς το διάδρομο. Ήρθες και ξάπλωσες δίπλα μου την ώρα που εγώ κοιμόμουν, και για κάποιο λόγο σκέφτηκες πως η άδεια αυτή θέση πλάι μου σου έκανε, ανάμεσα σε πάρα πολλές άλλες. Άνοιξα τα μάτια και είδα κατευθείαν το πρόσωπό σου. Προσπάθησα να ξανακοιμηθώ, αλλά είχες τα χαρακτηριστικά όλα των κοριτσιών που με αγγίζουν αμέσως, οπότε ο νυσταγμένος μου ενθουσιασμός δε θα μπορούσε να μ΄αφήσει έτσι εύκολα αν δεν έκανα κάτι. Πήρα λοιπόν το τετράδιο κι άρχισα να γράφω.
Φορούσες ένα μαύρο μπλουζάκι κι ένα στενό σκούρο παντελόνι και τα μαλλιά σου μπερδεύονταν στο πρόσωπό σου χαρίζοντάς σου μια ομορφιά αθώα κι ανεπιτήδευτη. Είχες βάλει κι εσύ για προσκεφάλι μια τσάντα ακριβώς ίδια με τη δικιά μου, μόνο σε διαφορετικό χρώμα (ξεβαμμένο κόκκινο εγώ, χακί εσύ), παραγεμισμένη όπως κι η δικιά μου με λιγοστά ρούχα, που κοίταζε σαν τη δικιά μου ακριβώς προς την ίδια κατεύθυνση. Είχαμε επίσης το ίδιο ύψος.
Αυτή η σιωπηλή, σχεδόν στρατιωτική μας συμμετρία θα με έκανε αυθόρμητα πριν από 100 χρόνια να σε φωνάξω «συντρόφισσα», με όλη τη ζεστασιά που η λέξη αυτή μπορεί κάποτε να κουβαλούσε και να σε κοιτάξω κατευθείαν στα μάτια (χε! σου άρεσε μάλλον το τελευταίο γιατί μόλις το έγραψα άλλαξες πλευρό δείχνοντάς μου το λαιμό σου). Σήμερα όμως θα σε αποκαλούσα απλώς με το όνομά σου, προσπαθώντας να μη βάλω στο βλέμμα μου τίποτα από τον ενθουσιασμό που ίσως ένιωθα για να κερδίσω πιο απλά και άμεσα την εμπιστοσύνη σου.
Κρίμα όμως που μια τέτοια στιγμή μεταξύ μας δεν πρόκειται να έρθει ποτέ. Δε μου αρέσει να κάνω πίσω, αλλά να, η μόνιμή μου η συντρόφισσα δε θα χαιρόταν και πολύ για μια τέτοια προοπτική, οπότε λέω τώρα μάλλον να ξανακοιμηθώ -και πού ξέρεις! ίσως σε λίγο να ξυπνήσεις εσύ, και να γράψεις λέει κι εσύ ένα παρόμοιο κείμενο πάνω απ΄ το δικό μου σώμα που θα ανασαίνει ρυθμικά δίπλα σου.