Πάντα μου φέρθηκα καλά στις γυναίκες
ευγενικά, με κατανόηση
πολλές είχαν περάσει άσχημα σε χέρια
βρωμερά ή ανώριμα, φοβισμένες,
φέρθηκα καλά και αρχικά ανταμείφθηκα.
Μου χάρισαν ζέστη, ομορφιά και σοφία.
Ό μ ω ς - ό μ ω ς - ό μ ω ς . . .
Λένε πως όταν η δουλεία καταργήθηκε, γιατί ήταν ασύμφορη,
πολλοί γέροι σκλάβοι, ελεύθεροι πια,
παρακαλούσαν τα αφεντικά τους
να τους κρατήσουν.
Έκλαιγαν στο κατώφλι.
Δ ε μ π ο ρ ο ύ σ α ν ν α α ν τ έ ξ ο υ ν τ η ν ε λ ε υ θ ε ρ ί α
Οι γυναίκες που γνώρισα δεν έμειναν μαζί μου
έφευγαν ή τις έδιωχνα
γιατί δεν είχαν μπούσουλα
γιατί δεν τους έλεγα τι να κάνουν
γιατί δεν έλεγχα τις εξόδους τους, τα μηνύματά τους,
τα κινητά και τις φίλες τους
Ή θ ε λ α α ν θ ρ ώ π ο υ ς λ ε ύ τ ε ρ ο υ ς
Όμως δεν φταίγαν αυτές -
δεν τις είχαν μάθει τι θα πει ελευθερία
τις μεγάλωσαν σκλάβες
ο σκλάβος πάει με τη διαταγή
ψάχνει έλεος, αγαπάει και μισεί στα χρόνια
τον αφέντη του
Δε θ έ λ ω ν α χ ω θ ώ σ τ ο ά ρ ρ ω σ τ ο σ ύ σ τ η μ ά σ α ς
Δεν το έφτιαξα εγώ, δεν το ψηφίζω
συμπονώ, μα τη θέση του καταπιεστή δεν την παίρνω,
πάτε αλλού για αφέντες
σας αγαπώ πάντα - μα ας μείνω μόνος
Κι αν ποτέ φίλοι δείτε κάποιο πνεύμα ελεύθερο,
που θά ' λεγε κι ο Νίτσε
πέστε του ας έρθει να με βρει
Ε γ ώ φ έ ρ ο μ α ι ό π ω ς π ά ν τ α ε γ κ ά ρ δ ι α
κ ι ε υ γ ε ν ι κ ά
ευγενικά, με κατανόηση
πολλές είχαν περάσει άσχημα σε χέρια
βρωμερά ή ανώριμα, φοβισμένες,
φέρθηκα καλά και αρχικά ανταμείφθηκα.
Μου χάρισαν ζέστη, ομορφιά και σοφία.
Ό μ ω ς - ό μ ω ς - ό μ ω ς . . .
Λένε πως όταν η δουλεία καταργήθηκε, γιατί ήταν ασύμφορη,
πολλοί γέροι σκλάβοι, ελεύθεροι πια,
παρακαλούσαν τα αφεντικά τους
να τους κρατήσουν.
Έκλαιγαν στο κατώφλι.
Δ ε μ π ο ρ ο ύ σ α ν ν α α ν τ έ ξ ο υ ν τ η ν ε λ ε υ θ ε ρ ί α
Οι γυναίκες που γνώρισα δεν έμειναν μαζί μου
έφευγαν ή τις έδιωχνα
γιατί δεν είχαν μπούσουλα
γιατί δεν τους έλεγα τι να κάνουν
γιατί δεν έλεγχα τις εξόδους τους, τα μηνύματά τους,
τα κινητά και τις φίλες τους
Ή θ ε λ α α ν θ ρ ώ π ο υ ς λ ε ύ τ ε ρ ο υ ς
Όμως δεν φταίγαν αυτές -
δεν τις είχαν μάθει τι θα πει ελευθερία
τις μεγάλωσαν σκλάβες
ο σκλάβος πάει με τη διαταγή
ψάχνει έλεος, αγαπάει και μισεί στα χρόνια
τον αφέντη του
Δε θ έ λ ω ν α χ ω θ ώ σ τ ο ά ρ ρ ω σ τ ο σ ύ σ τ η μ ά σ α ς
Δεν το έφτιαξα εγώ, δεν το ψηφίζω
συμπονώ, μα τη θέση του καταπιεστή δεν την παίρνω,
πάτε αλλού για αφέντες
σας αγαπώ πάντα - μα ας μείνω μόνος
Κι αν ποτέ φίλοι δείτε κάποιο πνεύμα ελεύθερο,
που θά ' λεγε κι ο Νίτσε
πέστε του ας έρθει να με βρει
Ε γ ώ φ έ ρ ο μ α ι ό π ω ς π ά ν τ α ε γ κ ά ρ δ ι α
κ ι ε υ γ ε ν ι κ ά
Ολο αυτο το κατεβατο μου θυμιζει ενα στιχο ενος μουσικο-φιλοσοφου....
ΑπάντησηΔιαγραφή"Ημουν καλο παιδι μα ΑΥΤΕΣ με'καναν σπαστικο"....ω σοφα λογια...ω ναι...ω ναι ναι
Αναφέρεσαι στις γυναίκες λες και πρόκειται για αδέσποτα κουτάβια, που δεν αντάμειψαν τον καλό κυριούλη που τα τάιζε χωρίς να τα δέρνει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι προφανές ότι δεν ήθελες "ανθρώπους λεύτερους" αλλά έψαχνες πλάσματα με τσακισμένη αυτοεκτίμηση, που θα ένιωθαν ευγνωμοσύνη που δεν τα κακομεταχειρίστηκες.
Συνέχισε να προσπαθείς, όλο και κάποια θα τσιμπήσει.
Ενδιαφέρον...μου φαίνεται πως βλέπεις σε ό,τι έγραψα ακριβώς το αντίθετο, και δεν ξέρω πώς προκύπτει αυτό. Και είναι από τα ποιήματα που δεν υπαινίσσεται και τίποτα, μιλάει ευθέως.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιστεύω ότι κάτι τέτοιο ήθελες να δεις στις λέξεις μου και τελικά αυτό είδες...