ΠΟΡΤΡΑΙΤΟ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΣΑΝ ΝΕΑΡΟΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΣ (του Κένεθ Ρέξροθ)

1917-18-19,
Ενώ τα πράγματα συνέχιζαν στην Ευρώπη,
Η πιο συνηθισμένη μας λέξη για την περιφρόνηση ή τη βρισιά
Ήταν «bushwa». Τη χρησιμοποιούσαμε σωστά,
Αλλά νομίζαμε πως ήταν στα γαλλικά η «μαλακία».
Ζούσα στο Τολέδο, στο Οχάιο
Στην οδό Ντέλαγουερ, τη γραμμή
Ανάμεσα στις φτωχές και τις πλούσιες γειτονιές.
Παίζαμε στους λόγγους κοντά στο Τεν Μάιλ Κρικ,
Και κατά μήκος του γηπέδου του γκολφ στο πάρκο της Οττάβα.
Υπήρχαν δύο κατηγορίες παιδιών, και δεν είχαν
Τίποτα το κοινό: τα πλούσια παιδιά
Που δούλευαν σαν βοηθοί του γκολφ, και τα φτωχά παιδιά
Που βούταγαν τις μπάλες του γκολφ. Εγώ ανήκα στο
Σωτήριο γκρουπ των εξαιρέσεων
Που, μετά το σκοτάδι, και στις βροχερές μέρες,
Ξεγλιστρούσαμε και χέζαμε μέσα στις τρύπες του γκολφ.


(μετάφραση χ.ζ.)

πρωτότυπο εδώ