21/4/09

21 ΑΠΡΙΛΙΟΥ (ή έτσι όπως γινόταν πάντα)

O Ρινόκερος περιφερόταν από νωρίς στην πόλη. Επιβλητικός κι ογκώδης περνούσε από πλατείες και λεωφόρους αυτού του συνονθυλεύματος κτιρίων τα οποία σου έδιναν την εντύπωση ότι δεν κατοικήθηκαν ποτέ, σαν ντεκόρ από ταινία έμοιαζαν. Αυτός, με το σκυμμένο του κεφάλι συνέχιζε αργά αλλά σταθερά. Τα βήματά του καλύπτονταν από τις αραιές καμπανιές και τα βήματα των χιλιάδων αμίλητων που συνόδευαν τη λιτανεία. Εξαπτέρυγα, εικόνες, όπλα, παράσημα, γραβάτες και τσάντες ακολουθούσαν το ζωντανό στην πομπή του. Ο Ρινόκερος μπροστά, με τον αργό του βηματισμό να κατευθύνει τον όχλο και την εικόνα του Αγίου Μαστιγίου στερεωμένη ανάμεσα στα κέρατά του, με κλειστά μάτια σαρώνει την πορεία του. Στο πίσω μέρος της πομπής, δέκα χιλιάδες μασκοφόροι ακολουθούν αργά, σαν το άγριο ζώο που ετοιμάζει επίθεση, με αλαζονικό βάδισμα και περίσσια αυτοπεποίθηση.
Κάποια στιγμή ο Ρινόκερος σταματά τη λιτανεία. Μπροστά του, μια διάφανη σφαίρα, μέσα στην οποία δύο μικροσκοπικά ανθρωπάκια γυμνά, με κακία στο πρόσωπο, χαμογελάνε στον αρχηγό της πομπής. Το ένα τρώει τις σάρκες του άλλου ενώ ένα φίδι ξερνάει αυγά προς όλες τις κατευθύνσεις. Από μια μυστική είσοδο της σφαίρας ένας ιερέας βάζει την εικόνα του Αγίου και την παραδίδει στο ένα ανθρωπάκι. Ξάφνου μες τη γυάλα αρχίζει μια σύγκρουση μεταξύ χρόνου, χώρου κι εννοιών. Τα ανθρωπάκια κρύφτηκαν κάτω από ένα δέντρο κλαίγοντας και παρακαλώντας και τρώγοντας το ένα τ’ άλλο. Οι συμπιέσεις του χώρου και η μη γραμμικότητα του χρόνου τα αποδόμησαν σωματικά και πνευματικά. Το φίδι κατάπιε τον εαυτό του κοροϊδεύοντας την όραση και τη λογική ενώ τ’ αυγά του ήταν τα μόνα που σώθηκαν μετά την έκρηξη της σφαίρας.
Ένας ιερέας μάζεψε τ’ αυγά τα τοποθέτησε με ευλάβεια σε ένα πανέρι και έψαλε το απολυτίκιο του Φιδιού.

Όσοι πέρασαν κείνη την εποχή απ’ τη Μεγάλη Πορεία
Έφεραν μαζί τους μάσκες και μαστίγια στα χέρια τους
Ο όχλος δεν μπορούσε να κρατήσει τη δύναμή τους
Συγχισμένος ασυνεννόητος και φοβικός έχασε τη μάχη
Το φίδι εθριάμβευσε και στον πάντα καινούριο κόσμο
Έφερε τα αυγά του


Την ώρα που τέλειωσε το απολυτίκιο οι μασκοφόροι ξεγύμνωσαν τα σπαθιά τους και ανελέητα καθώς και με απόλυτη πίστη έσφαξαν τον ανίσχυρο όχλο, τους εχθρούς τους αλλά και τους συνεργάτες τους. Τα χτυπήματα ήταν γρήγορα, αδιάκοπα και αλάθητα. Πρώτα έσφαξαν τη λογική, μετά την αλληλεγγύη και τέλος τη βούληση. Αφού τέλειωσαν, την ώρα του σκύλου, έκατσαν πάνω στους σωρούς των πτωμάτων και περίμεναν τον αρχηγό τους να φάει τον Ρινόκερο. Όταν ολόκληρο το ζωντανό κατέληξε στο στομάχι του αρχηγού οι μασκοφόροι εξαφανίσθηκαν. Ο αρχηγός σηκώθηκε όρθιος και ξέρασε απ’ το στόμα του χιλιάδες αυγά κι απ’ τα αυγά βγήκαν φίδια και τα φίδια ξερνοβολούσαν κι άλλα αυγά, κι άλλα φίδια, ώσπου ένα αυγό έσπασε και βγήκε ένας ρινόκερος με την εικόνα του Αγίου Μαστιγίου να περιφέρεται σε κάποια πόλη, μια πομπή, μασκοφόροι…

7 σχόλια:

  1. Δεν τα κατέχω αυτά τα κουλτουριάρικα με τους ρινόκερους που γράφετε. Εγώ βρίσκομαι τώρα στο βιβλιοπωλείον Πλους και μόλις πέρασε ένα τσούρμο φοιτήτριες και καθάρισαν ό,τι αντίτυπο του πονήματος του Καρνέλιο είχε μείνει στο ράφι. Ξεπούλησε, ενώ του ζαχούλη στέκει εκεί ακόμα, και έκανε και ολόκληρη βραδιά ο ταλαίπωρος μπας και. Μα τι συμβαίνει επιτέλους; Τι τρέχει με αυτό το περίφημο γυναικείο φαν κλαμπ του Καρνέλιο; Καιρός για εξηγήσεις, καιρός φέρνει τα λάχανα. Ζαχούλη δέξου το πλέον: είμαστε ένα τίποτα μπροστά στο μεγαλείο του Καρνέλιου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Α, και ζήτω το έθνος. Και ο στρατός.
    Αυτονόητα ναι, αλλά ξεχνάω. Γιατί γερνάω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. δεν είναι φαν κλαμπ αλλά οι εχθροί μου που με διαβάζουν και σχεδιάζουν την εξόντωσή μου επειδής λέω αλήθειες.
    ζήτω ο Δαλιανίδης
    ζήτω ο Γεώργιος Κατσαρός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ..Σ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΟΙΧΕΙΩΜΕΝΗ ΠΟΛΗ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΕΛΠΙΖΕΙ ΣΤΙΣ ΑΠΛΕΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ.ΣΤΙΣ ΓΕΜΑΤΕΣ ΚΥΝΙΣΜΟ ΑΠΟΦΡΑΔΕΣ.ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΖΗΣΩ ΑΛΛΟΥ.ΧΩΡΙΣ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ.ΟΧΙ ΕΚΕΙΝΑ ΑΠΟ ΝΕΚΡΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ.ΤΑ ΑΛΛΑ.ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΝ ΠΡΟΣΜΕΝΟΝΤΑΣ ΜΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ.ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ... ΕΙΜΑΙ ΤΥΧΕΡΗ ΠΟΥ ΣΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΑ.ΚΙ ΑΚΟΜΑ ΣΕ ΨΑΧΝΩ..ΜΑ ΠΑΛΙ ΣΕ ΣΥΝΑΝΤΩ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. χ.ζ. μου εγώ αγαπάω εσένα. ;).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Carnellio συνάδελφε εμένα μου άρεσε η ιδέα του φιδιού και των αυγών του που μόνα επέζησαν από την έκρηξη και που μετά αλεπάλληλα γενοβολούσαν φίδια. Ήταν πρέπον.

    Costinho σε εκτιμώ αλλά με τέτοια σχόλια που δεν ωφελούν κανένα σε εκτιμώ λιγότερο και να το ξέρεις. Αν έκανα σκηνικό στο βιβλιοπωλείο το έκανα για αυτό καθαυτό το σκηνικό και να περάσουμε όμορφα. Ο Carnellio αδυνατούσε να έρθει 700 χιλιόμετρα. Ταλαίπωρος είσαι και φαίνεσαι. Δε με ενδιαφέρει προφανώς ούτε να πουλήσω (!!!) ούτε να γίνω γνωστός. Να επικοινωνήσω με ενδιαφέρει, να φτιάχνω όσο μπορώ πράματα που ικανοποιούν πρώτα μένα και να περνάω μετά ωραία με τέτοιες βραδυές. Και τέλος να πορεύομαι όμορφα με το συνάδελφο Carnellio στο βλογ και τες εκδόσεις και να εργαζόμαστε, κούτσου κούτσου, δια την μικρήν μας ιδέα. Και δεν τίθεται καν θέμα συναγωνισμού μεταξύ μας καθώς είμαστε ομάδα.


    Ανώνυμη 1 πάτα το caps lock την άλλη φορά γιατί με άγχωσες!


    Ανώνυμη Νο.2: ευχαριστώ μικρή μου, περάσαμε πολύ όμορφα προχτές στο εξοχικό σου. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Τότες διορθώνω:
    Είσαι ένα τίποτα μπροστά στο μεγαλείο του Καρνέλιου.
    Ίσως και ένα τίποτα γενικά.

    Άντε φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή