2/7/09

ΣΤΗΝ ΩΡΑ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ(2η ΑΝΑΦΟΡΑ)

Είναι γύρω στην μια βδομάδα στη γειτονιά μας. Δεν ξέω πως την λένε ούτε ποιος την έφερε γιατί να ήρθε μόνη της αποκλείεται. Δεν δείχνει ότι είναι ικανή να πάρει αποφάσεις για τον εαυτό της. Αποφάσισα κι εγώ να την ονομάσω κάπως ώστε να μην είναι απλά η τρελή της γειτονιάς. Θα μπορούσε να λέγεται Σοφία ή Δήμητρα ή Εύα ή δεν ξέρω κι εγώ πως. Τελικά της έδωσα το Μαρία που είναι και πιο κοινότυπο στην περιοχή μας.Λένε πως την έφερε ο ξάδερφός της και την παράτησε εκεί γιατί δεν την άντεχε, λένε πως είναι παιδί αιμομικτικής σχέσης κι οι γονείς της ντρέπονται για την ύπαρξη αυτή. Τα λένε όλα αυτά με την ίδια ευκολία που θα μπορούσαν να πούν ότι είναι η βασίλισσα των βατράχων που η κακιά μάγισσα την μεταμόρφωσε σε γυναίκα κι αυτή περιμένει τον πρίγκιπα των βατράχων να την φιλήσει για να ξαναγίνει βατραχάκι, ή πως είναι εξωγήινη, ή και κατάσκοπος της CIA. Πάντως η εκδοχή με τον βάτραχο μου αρέσει πιο πολύ.
Τους κατηγορώ λοιπόν ότι με ευκολία δημιουργούν υποθέσεις για την καταγωγή της και το ποιόν της. Σάμπως κι εγώ με την ίδια ευκολία δεν αναπάραξα την λέξη τρελή για το πρόσωπό της; Σάμπως κι εγώ δεν της κόλλησα ένα όνομα χωρίς να την ρωτήσω καν το δικό της; ή μήπως δεν αντιμετωπίζω με κάποια αποστροφή τη μορφή της; Είναι αλήθεια ότι θα ήθελα να την ρωτήσω τι κάνει, πως τα περνά, αν θέλει κάποια βοήθεια κι αντ' αυτού αναλώνομαι πάλι σε σκέψεις για το πως αντιμετωπίζεται από τη γειτονιά και αναλύσεις για την ψυχοσύνθεσή της.
Με κοιτάζει κι εγώ μπαίνω γρήγορα στο σπίτι. Εδώ το σώμα ενέργησε ανεξάρτητα απ' το μυαλό. Εκεί που έλεγα ότι το μυαλό παίρνει μοναχό του αποφάσεις. Αν προλάβαινα να σκεφτώ θα καθόμουν εκεί και θα την παρατηρούσα. Θα της έλεγα και καλημέρα κι αυτή ίσως χαμογελούσε με την αφέλειά μου μιας κι είναι ήδη μεσημέρι, μπορεί να μάθαινα και το όνομα της. Όμως εγώ κρύφτηκα στο σπίτι σαν κυνηγημένος. Μια σκέψη με διαπέρασε σε κλάσμα δευτερολέπτου αλλά με πλάκωσε σαν βάρος πολλών τόνων. “Θα μπορούσα να της κάνω μεγάλο κακό”. Αυτή η σκέψη με προβλημάτισε αλλά ταυτόχρονα με προτρέπει σε επικύνδυνα μονοπάτια αυτοκριτικής. Θα μπορούσα; ή είναι σχήμα λόγου; μήπως είναι σχήμα λόγου η τρελή της γειτονιάς; νομίζω ότι με την ίδια ευκολία που θα μπορούσα να της δείξω αγάπη και να της φερθώ με απόλυτη φροντίδα, με την ίδια ευκολία λοιπόν θα μπορούσα να βγάλω μίσος κι επιθετικότητα απέναντί της αλλά και σε οποιονδήποτε. Δεν έχει σημασία το πρόσωπο ούτε και τα σύναισθήματα απέναντί του. Ούτως ή άλλως αυτά αλλάζουν. Σημασία έχει σε ποιά ψυχολογική κατάσταση είμαι. Εγώ. Εγώ που μπορεί να είμαι ο άλλος, κι ένα άλλο Εγώ να μ' αντιμετωπίσει είτε με αγάπη είτε με μίσος. Ναι, αυτό μπορεί να συμβεί σε όλους τους ανθρώπους αλλά κάτι μέσα μου με πείθει ότι είμαι από τους επιρρεπείς σ' αυτόν τον τομέα. Κι αυτή, η Μαρία, είναι από τους ανθρώπους στους οποίους απολήγουν με πράξεις αυτές οι εναλλαγές που απορρέουν από τα ενδότερα του ψυχισμού του κάθε δυναμικού και αυτιστικού Εγώ. Και γιατί είναι μονίμως το θύμα; Γιατί πολύ απλά δεν έχει έντονη προσωπικότητα και φαντάζει αβοήθητη. Το αβοήθητο θύμα κάνει τον σαδιστή θύτη, ακόμα πιο σαδιστή κι ακόμα πιο θρασύδειλο.
Είπα ότι είμαι επιρρεπής αλλά όχι και κακός. Σίγουρα δεν είμαι κακός. Αν αυτό συμβεί κάποια φορά θα είναι αποτέλεσμα συγκυριών κι όχι από γνήσιο μίσος και κακία. Σίγουρα δεν είμαι σαδιστής. Κι αν κάποια στιγμή μου βγει ο σαδισμός στο προσκήνιο θα είναι αποτέλεσμα καταπίεσης για πολύ καιρό της ελεύθερής μου βούλησης.(μήπως οι κακοί και οι σαδιστές έχουν σκεφτεί τα ίδια πράγματα με μένα; μήπως κι αυτοί δίνουν τις ίδιες δικαιολογίες όπως κι εγώ;) Σίγουρα όμως είμαι αντικοινωνικός. Κι αν κάποια στιγμή φαίνομαι σε ισορροπία με το κοινωνικό περιβάλλον αυτό γίνεται είτε κατα τύχη είτε για να προφυλάξω κάποια κεκτημένα όπως αναγνωρισιμότητα και συμπάθεια αλλά και για το βασικό θέμα της επιβίωσης για το οποίο πρέπει να κάνεις συγκαταβάσεις. Απ' αυτή την άποψη η Μαρία ίσως είναι πιο απελευθερωμένη από μένα. Κι ίσως κάποια στιγμή όλες αυτές οι πιέσεις επηρεάσουν βαθύτατα τον ψυχισμό μου και βρεθώ μόνος σε κάποιο μπαλκόνι και να με λένε τρελό. Μπορεί.


συνεχίζεται

5 σχόλια:

  1. :) μπορεί.
    (περιμένω και το επόμενο σκυλί!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εξαιρετική η περιγραφή του ψυχισμού του σκύλου [μου επιτρέπεις να τον λέω έτσι μέχρι να μάθω το όνομά του].

    ...σε αναμονή για τον τρίτο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΔΕΛΕΧΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΠΕΡΙ ΤΟΥ"ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΖΟΥΜΙ ΤΟΥ" ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΦΗΜΟ"ΕΝΔΟ ΣΚΑΠΤΕ",ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ"ΕΞΩ ΡΙΞΤΕ TO"
    Η ΤΡΕΛΑ,ΚΑΤΑ ΜΙΣΕΛΑΚΟ ΦΟΥΚΟ, ΑΠΟΤΕΛΟΥΣΕ ΠΑΝΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ.ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΤΡΕΛΟΣ?ΠΟΙΟΣ Ο ΦΟΝΙΑΣ?ΕΝΑΣ ΦΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΦΟΝΟΣ.ΑΛΛΑ ΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ΜΕ ΤΟ ΛΕΥΚΟ ΚΟΛΑΡΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΤΟΥΣ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΟΥΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ.ΕΙΝΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΙ.ΒΑΜΠΙΡ.ΤΑ ΕΚΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΙΑΠΡΑΧΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΛΙΚΑ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ ΜΕ ΤΟ ΛΕΥΚΟ ΚΟΛΑΡΟ,ΘΑ ΠΕΣΟΥΝ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥΣ,ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗΣ ΠΟΥ ΔΙΕΠΕΙ ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ(SPK).ΧΕ ΧΕ!ΣΕ ΚΑΘΕ ΣΧΙΖΟΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΘΕΛΕΙ"ΤΡΕΛΟΥΣ ΣΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΜΑΣ"Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΝΑΙ"ΒΑΛΕ ΦΩΤΙΑ Σ'Ο,ΤΙ ΣΕ ΚΑΙΕΙ Σ'Ο,ΤΙ ΣΟΥ ΤΡΩΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ"ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ Η ΠΕΠΟΙΘΗΣΗ ΟΤΟ ΟΙ ΗΛΙΘΙΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΝΑ ΒΓΑΛΟΥΝ ΤΟ ΣΚΑΣΜΟ.ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ "Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. αγαπητέ c.c.,

    θίγεις ένα θέμα που με ενδιαφέρει πάρα πολύ. Η περιγραφή της αδυναμίας για επικοινωνία του αντικοινωνικού βασικού χαρακτήρα με τη γειτόνισσα είναι ουσιαστικά δευτερεύον θέμα μπροστά στην αδυναμία επικοινωνίας με τον ίδιο του τον εαυτό. Κατά την άποψή μου πάντα..

    Για να δούμε τί θα γίνει στη συνέχεια..

    ΑπάντησηΔιαγραφή