19/2/10

One Night of Love

---Κατεβάστε το ποίημα από εδώ. Είναι αναρτημένο με σύνδεσμο γιατί συγκεκριμένη μορφοποίηση στο μπλογκ δε μπορώ να πετύχω.---
Αναρτήθηκε από χ.ζ. στις 12:29 π.μ.

5 σχόλια:

  1. Ανώνυμος19 Φεβρουαρίου 2010 στις 1:15 π.μ.

    ΗΔΟΝΗ

    πρτφ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. γιώργος γεωργίου25 Φεβρουαρίου 2010 στις 9:00 μ.μ.

    Το βιάβασα πρώτα ανάποδα -από ανάποδο άνθρωπο τι περιμένεις; Αφού στέκει και ανάποδα (σχεδόν σε όλη του την έκταση -με δυο-τρεις θα έλεγα μικροαλλαγές) νομίζω πως δικαιώνει τον τρόπο γραφής του, σελίδα και λέξη, σελίδα και ήχος-φθόγγος, σελίδα και σπασμένη πρόταση. Διαγράφει ένα κύκλο κατ' αυτό τον τρόπο όπου η αρχή γίνεται τέλος και το τέλος αρχή. Είναι μια νύχτα ηδονής, μια νύχτα γρυλισμάτων, νύχτα επιθετική, καρέ καρέ, "μαστουρωμένη" νύχτα, που εναλλάσσει τις αισθήσεις της παραδομένη στον εαυτό της. Τα πρόσωπα μοιάζουν περισσότερο με πίνακα του bacon, παραδομένα στις καταστάσεις και αλλοιωμένα από τη δύναμη των καταστάσεων αυτών, παρά με πίνακα του ernst. Ό,τι διαγράφεται εκεί διαγράφεται όχι γραμμικά αλλά ως θραύσματα, ως εκπνοές αποτυπώνονται πάνω στο δέρμα της νύχτας μέσω μιας ιδιότυπης συνειρμικής διαδικασίας που αναδύεται όπως το σκοτεινό υλικό των ονείρων -ο πίνακας που έδωσες με το σχόλιο, εδώ βοηθάει πολύ στην κατανόηση μιας τέτοιας ανάγνωσης, θαρρώ. Προσωπικά θα ήθελα να το διαβάσω σε pdf με την ίδια στοιχειοθεσία, ώστε η παύση μεταξύ των δύο σελίδων-προτάσεων/λέξεων/ήχων να είναι πιο κοφτή, πιο σύντομη. Εδώ το έχανα κάπου, ήταν σαν να μην υπήρχε προηγούμενο θραύσμα κάθε φορά που έπεφτα στο νέο-επόμενο, ίσως να φταίει η δική μου αφηρημάδα που το έχανα. Το πήγαινα πάνω κάτω (πίσω μπρος) ώσπου το κατέβασα και άρχισα να το διαβάζω από το τέλος, και κατά κάποιον τρόπο μόνο έτσι μπόρεσα να το διαβάσω συγκεντρωμένα για πρώτη φορά. Χρειάστηκε έπειτα να το διαβάσω πολλές φορές, κανονικά και ανάποδα, για να δω όσα εδώ σημειώνω ως πρώτη απόπειρα συνομιλίας με το ποίημα.

    Υ.Γ. Αφού φτειάχνεις pdf βιβλιαράκια θα σου έριχνα φιλικά την πρόταση να το κάνεις σε pdf και να βάλεις το λινκ, έτσι για δοκιμή, γιατί όχι; εφόσον σου αρέσει το πείραμα… (κι ας γκρινιάζεις ρε μπαγάσα φορές στο μπλογκ μου…) και όχι μόνο σου αρέσει/σε τρώει αλλά δείχνεις να τα καταφέρνεις μια χαρά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. χ.ζ.25 Φεβρουαρίου 2010 στις 11:13 μ.μ.

    Γιώργο αν δεν συνέλαβες το ποίημα με τη μία είναι δικό σου λάθος, αποκλειστικά. Όχι δικό μου. Σόρι αλλά δεν το λέω εγώ αυτό αλλά ο Γκοντάρ, που εγώ κι ο σκύλος μου ο μαύρος o Kαρνέλης (σόρι Carnellio αλλά εξελληνισμένο το όνομά σου μοιάζει με όνομα σκύλου του΄50) τον έχουμε σε τρομερή υπόληψη. Λέει ο μέγας λοιπόν: αν δεν καταλάβει ο θεατής την ταινία του, ο θεατής φταίει, που δεν κατέβαλλε καλή και φιλότιμη προσπάθεια. Κατάλαβες; Ο Καρνέλης το θυμάται καλύτερα το απόσπασμα. Άντε για να βάζουμε τα πράματα στη θέση τους εδωμέσα! :)

    Πάντως οι παρατηρήσεις σου είναι όντως για συζήτηση και δική μου σκέψη. Μου άρεσε αυτό που είπες για το Bacon...Μάλλον πρόσωπα του Bacon μπλεγμένα σε συνθήκες Ernst. χαχα!
    Αλλά δεν κατάλαβα καλά αυτά που έλεγες για το pdf...pdf δεν έχω και τώρα; Εννοείς διαφορετικό στήσιμο; Πιο πολλές λέξες σε κάθε σελίδα; Δεν το ΄πιασα με συγχωρείς τι εννοείς ακριβώς. (κι είναι δικό μου λάθος φυσικά, όπως λέει κι ο Γκοντάρ...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. γιώργος γεωργίου26 Φεβρουαρίου 2010 στις 3:22 π.μ.

    χάος. έτσι όπως το έγραψα ούτε εγώ το καταλαβαίνω. αυτό που είχα στο μυαλό μου ήταν βιβλιαράκι pdf που μπορώ να το κατεβάσω και να αλλάζω τις σελίδες με κλικ (να έχω τη δυνατότητα να το διαβάσω και έτσι, για τον λόγο που αναφέρω), όχι με το ανεβοκατέβασμα του κέρσορα. όσο για τη στοιχειοθεσία, η ίδια. το ίδιο ακριβώς. δεν μιλάω για κάποια αλλαγή στη μορφή, αλλά στον τρόπο με τον οποίο μου προσφέρεται προς ανάγνωση. εύχομαι να το ξέμπλεξα κάπως (είμαι σε περίεργη φάση). το υστερόγραφο που έγραψα είναι σχεδόν χάλι. ήθελα να σου κάνω πλάκα με το πείραμα και την "γκρίνια κατά του πειράματος" και μάλλον τα σκάτωσα. ο καρνέλης θα με έχει ήδη "συγχωρέσει". ξέχνα το, κράτα όλα τα άλλα σαν μια πρώτη ματιά ενός που είναι σε περίεργη φάση, ή πέτα τα καλύτερα αν δε σου λένε τίποτα.
    και επειδή μπορεί να έχω πιο ασυνάρτητη σκέψη αυτή τη φορά -πραγματικά δεν είμαι σε θέση να το ξέρω- θα σουτάρω το μυαλό και θα κλείσω με την αίσθηση της γεύσης: το ότι τα καταφέρνεις μια χαρά στο πείραμα -τουλάχιστον εμένα μου αρέσουν αρκετά αυτά τα πειράματα.
    καλό βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. χ.ζ.26 Φεβρουαρίου 2010 στις 8:06 π.μ.

    μάλλον εννοείς ένα πιο διαδραστικό φορμά ε;...να δουλέυει με κλικ. Καθόλου κακή ιδέα, κάτι τέτοιο όμως θέλει λίγες παραπάνω τεχνικές γνώσεις από μένα που για την ώρα μάλλον δε διαθέτω.
    Όσον αφορά τη συγχώρεση μην έχεις πρόβλημα, γι' αυτό είμαστε εδώ εγώ κι ο άλλος, για να συγχωρούμε τον κοσμο (που υπάρχει). :)
    σε χαιρετώ εγκαρδίως!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)