Θραύσμα #2: [ο Αυτόχειρας της κοινωνίας*]

μερικές πρωταρχικές αποκαλύψεις

που ετοιμαζόταν να κάνει

η κοινωνία συνωμοτώντας

σε όλη του τη ζωή του έκαψαν

αδικίας τέλος

και καλλιεργείται σε όλη τη γη καθημερινά

κάποια νύχτα εφηύρε την ψυχιατρική για να υπερασπίσει

είναι αρκετά δυνατή - και δεν πρόκειται για μια εικόνα,

αλλά μία τάξη εξoλoκλήρου βασισμένη στην εκπλήρωση

δεν ήταν τρελός

για να ξεχάσει τα τερατώδη γεγονότα

για να ξεχάσει τα τερατώδη γεγονότα

δεν ήταν τρελός

βρωμερής περιφρόνησης ηθελημένης ατιμίας φανερής υποκρισίας

την ψυχιατρική για να υπερασπίσει

η κοινωνία συνωμοτώντας τον εαυτό της

να τον κάνει να ξεχάσει

γιατί δεν πρόκειται για μια εικόνα αλλά

να τον κάνει να ξεχάσει την επίδραση αυτού του χτυπήματος,

να αποκαλύψει γεγονότα που κάτω από

δεν ήταν τρελός

σε όλη του τη ζωή του έκαψαν

σ΄έναν κόσμο που τρώει καθημερινά

έγινε ο άνθρωπος αφύσικος

έγινε ο άνθρωπος αφύσικος

η παρούσα ζωή διατηρείται σ΄αυτή την παλιά -

εκτός του ότι κατηγορήθηκε τον χτύπησαν

τον βάρεσαν κυριολεκτικά στο κεφάλι

εφηύρε την ψυχιατρική για να υπερασπίσει

εφηύρε την ψυχιατρική για να υπερασπίσει

εφηύρε την ψυχιατρική για να υπερασπίσει

αδικίας τέλος

κάτι δεν πάει καλά γιατί δε μπορούμε να μιλάμε

και καλλιεργείται σ΄όλη τη γη καθημερινά

την ενοχλούσαν στη συνείδησή της

την ενοχλούσαν στη συνείδησή της

κάποια νύχτα κατηγορήθηκε πως ήταν

γιατί δε μπορούμε να μιλάμε

απ΄τις αναζητήσεις μερικών φωτεινών προσωπικοτήτων

βρωμερής περιφρόνησης μιας πρωτόγονης

και δεν πρόκειται για μια

αλλά αποκαλύψεις που ετοιμαζόταν να κάνει

αλλά ο κόσμος αυτός,

απ΄τις αναζητήσεις μερικών φωτεινών προσωπικοτήτων

δεν ήταν τρελός

δεν ήταν τρελός

(* διασκευή σε μορφή ποιήματος πάνω σε μερικές σελίδες από το ομώνυμο έργο του Αντονέν Αρτώ)