χτες βραδυ
ντραπηκα για μενα
κοιταξα στον καθρεφτη εμενα
τα ματια ηταν παραξενα
εκαιγε μεσα τους μια αχτιδα
αλλιωτικη
ξαφνιαστηκα με μενα
ειδα σ΄αυτα κατι ως τωρα
ανεκφραστο απο μενα
αγνωστο
να διαπερναει το χρονο το τζαμι
με κοιταξε κι αυτο
εμενα
μεσα απτον καθρεφτη
ηταν ομως μια ωρα δεδομενη
δεν ημουν ο ιδιος ιδιος ιδιος
οπως ειχα αλλοτε υπαρξει
εκλαψα
για μενα
για αυτο που ειδα
για αυτο που καταλαβα
εκλαψα
εφυγα απτον καθρεφτη
εσβησα γρηγορα το φως
βγηκα εξω
εκανε ηδη κρυο
στον κολπο η θαλασσα
βαθια μαινοταν
6/6/10
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Ήσουν όμως ελεύθερος ελεύθερος ελευθερος
ΑπάντησηΔιαγραφήΣοφίτα
δύσκολο πράγμα ο καθρέφτης...
ΑπάντησηΔιαγραφήκάποιος μου πε πως είδε τον κυρ-χ.ζ. σε μια κορφή τση κρήτης να διαβάζει ένα παλιό χάικου δυνατά και να χαιδεύει το τεράστιο μόριό του
ΑπάντησηΔιαγραφήτεράστιο;
ΑπάντησηΔιαγραφή...με ξέρεις βρε; :)
είσαι απλά δημιούργημα του εαυτού σου... τόσο απλά... πολι ωραίο το χτεσ βράδυ...
ΑπάντησηΔιαγραφήειρήνη μου μυστήριο είδες και ψήθηκες ε;
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλάκια, σου χρωστάω κάποτε ένα βιβλιαράκι.
ναι ειδα μυστήριο και ψύθικα... τουλάχιστον οτι μ αρέσουν τα μυστήρια το έμαθεσ για μενα.... ναι θα το περιμένω το βιβλιαράκι... και θέλω και εγώ να σου δείξω κάτι... θέλω να το δεισ... τα λεμε...
ΑπάντησηΔιαγραφή