Θολωμένος (16/1/10)

Πρωί θολωμένος,
στο δρόμο προς το βουνό.

Πόνος για χωρίς λόγο βαθιά
πίσω στην πλάτη.
Σκαρφαλώνω σε κατσικόδρομους
τριγύρω αγκάθια - παράξενα φυτά,
λάσπες
απέναντί μου στην κορφή φτάνοντας
χάσκει μια σπηλιά.

Χαμηλά χερσόνησοι κι ένας κόλπος
ανάμεσα
σε μια μικρή πεδιάδα (ο πόνος πέρασε),
ελιές κι άλλα δέντρα.
Μακρυά η φωνή ενός κόκκορα,
δεμένα σκυλιά κάπου
σπίτια αραιά στον κάμπο κατοικημένα.

Χωρίς να το θέλω έρχεται
η μυρωδιά από τηγανίτες το πρωί
στο παιδικό δωμάτιο.

Σ' ένα τέτοιο μέρος θα 'θελα να ζήσω ξεχασμένος.


Ξαφνική διάθεση για κλάμα.